Namaza başlamadan önce umutsuzluğa kapıldığımda: Dertli şarkılar dinler, derdime dert eklerdim. Şeytan da beni dertlendirdikçe dertlendirir daha da çok umutsuzluğa sürüklerdi. Hatta bu duygu hayattan bıkmaya kadar giderdi. Böylelikle türlü günahlar işlemeyi de mutluluk aracı olarak gösterirdi. İnsanları hayattan bıktıran, usandıran ve imanını zayıflatıp, intihara kadar sürükleyen şey ne zannediyorsunuz? Tabii ki ŞEYTAN!
Ben de o günlerime seslenerek bir şiir yazdım...
ALLAH DE
Umutsuzluğa kapılsanda,
Şeytana aldanma,
Çünkü içimize vesvese veren şeytan;
Umutsuzluğun bekçisi her an...
Sen Allah de;
Arş-ı âla inlesin,
Sen Allah de;
Ruhun huzuru dinlesin...
Sen Allah de;
Bütün melekler sana salât etsin...
Sen Allah de;
Rabbin seni sevsin...
Sen Allah de;
Mutluluk rüzgârları içinde essin...
Sen Allah de;
Kalbindeki yalnızlık korkusu dinsin...
Sadece bir an' lık içimden geçen duygularımdan ibarettir. Güzel şiir yazarım iddiası içinde değilim :)
Zira şiirle de pek aram yoktur :)
Kalın selametleeee♥
0 yorum:
Yorum Gönder