✿SORUMLULUK DUYGUSU ( Görev üstlenebilme)✿

Okulların açılmasına az bir süre kala öncelikle çocukları yeni okula başlayacak ebeveynlerin yaşayacağı sorunları ele almak istedim.

           Anneler ve babalar "çocuğum acaba okula alışabilir mi? "
           "Onu nasıl yalnız bırakırım?"
            "Ben ondan hiç ayrı kalmadım, acaba tek başına tuvalet ihtiyacını yapabilir mi?"
           "O bana çok düşkün, ya ağlarsa sınıfta vs...."

         Yukarıda yazdığım maddeleri anneler genelde çevreleriyle paylaşırlar. Bu konuşmaları çocukların yanında yaparlarsa çocuğun sorumluluk ve çevresiyle uyum sağlama duygusu gelişemez. Çocuğun kendine olan güveni de azalır. Hatta kalmaz bile.

     Çocuklara kendi işlerini yaparken sadece yardım etmek yerine, her işini biz yapmaya çalışıyoruz. Onun yaşam alanını daraltıyoruz.
            “O daha çocuk, kendi başına karar veremez." ,
            “Onun için doğru olanı yapıyoruz.”,
             “Hayır, öyle demek istemiyor.”, gibi cümleler sıklıkla kaçınılması gereken cümlelerdir.            Her ebeveynin çocuklarından farklı beklentileri vardır. Her çocuk aynı dönemde aynı sorumluluğu alamaz ve gelişme gösteremez. Beş parmağımızın bire hepsi ayrıyken. Birey olarak ta çocuklarda aynı dönemde ayrı davranışlar gösterebilirler.

             Koruyucu tutum sergileyen anne-babalar bebeklikten itibaren :
              “O yiyemez, çocuktur.”,
            “O giyemez çocuktur”
          Deyip çocuğun her işini kendileri yaparlar, okul çantasını hazırlama işi bile annenin görevidir. Bazılarının bunu abartarak ev ödevlerini bile yaptığı görülür. Bırakın çocuk kötü de yapsa kendisi yapsın. Böyle yaparak sorumluluk duygusunun gelişmesine mani oluyorsunuz! Sık sık karşılaşırız; bir soru sorulduğunda çocuğun yerine cevap vermeye kalkan  ebeveynler, işte bu ve benzeri davranışlar çocukta sorumluluk duygusu ve kişilik gelişimini olumsuz etkileyen ebeveyn tutumlarıdır.

            Şunu asla unutmayalım! Her ihtiyacı anne-baba tarafından karşılanan, devamlı neyi nerede ve nasıl yapacağı kendisine hatırlatılan, yanlış yaptığında azarlanan ve kınanan çocuklar, silik bir kişiliğe sahiptir. Anne babaya sormadan bir iş yapmayı tercih etmezler, kendilerine güvenlerini kaybederler. Karşılaştıkları bir problemi çözmekte güçlük çekebilirler...

             Bu konuya fazla geç olmadan dikkat etmeye çalışalım. Biliyorum çok sabır gerektiren bir dönem ama ömür boyu sıkıntısını çekmektense, belli bir dönem sabretmek daha kolay. Allah herkese sabır ve çocuğuna karşı sevgisini gösterme duygusu nasip etsin inşallah :)

UMARIM YARDIMCI OLABİLMİŞİMDİR. SORMAK İSTEDİĞİNİZ BİR ŞEY OLURSA, mail yazabilir yada yorum kısmına yorum bırakabilirsiniz ...